In deze blog vertel ik je over mijn ervaring met de firewalk tijdens Unleash The Power Within - een vierdaags event van Tony Robbins - en hoe dat niet was wat ik er van verwacht had...
Bron: https://tonyrobbinsfirewalk.com
"Was dit het?"
Dat was wat ik dacht toen ik net over 4 meter aan gloeiende kolen gewandeld had. Het voelde bijna als een anticlimax. En dat had ik niet verwacht...
Vooraf had ik me voorgesteld dat ik voor het vuur zou staan met mijn hart in mijn keel, spanning in heel mijn lijf, dat ik dan de knop zou omdraaien en het toch doen! Daarna zou ik zoooo trots zijn op mezelf!
Zo zag de film er in mijn hoofd uit.
In werkelijkheid... was het helemaal anders.
Slechter? Nee, dat niet.
Wel een anticlimax, maar dan op een goede manier: De weken er aan voorafgaand had ik af en toe aan die firewalk gedacht en zag toen die film in mijn hoofd die ik hierboven beschrijf. Ook tijdens Unleash The Power Within werd er regelmatig verteld over de firewalk en was er een hele opbouw ernaartoe: we werden er op voorbereid, wisten wat te doen, wisten hoe we over dat vuur moesten, enz.
En toen was het zo ver: rond middernacht (na 13u non-stop luisteren, delen, springen, dansen, lachen en huilen, maar dat is een verhaal voor een andere keer) stroomde ik samen met de 13000 andere aanwezigen naar buiten, klaar om over dat vuur te gaan.
In een lange mensenmassa liepen we door de straten van Keulen, "Yes! Yes! Yes!" scanderend. Een eind verder lagen er 30 vuren klaar om al dat volk over te laten lopen.
Op weg naar de vuren was de stemming opperbest: mensen praatten, lachten, dansten, riepen elkaar toe. Het was een klein feestje op straat. :-)
Na een 10-tal minuten wandelen hoorden we drums en muziek. De spanning begon te stijgen. We kwamen steeds dichter, tot de plek waar we van de straat afdraaiden naar een terrein wat verderop.
Door de massa volk kon ik niet veel zien. Overal rond me zag ik mensen en lichtjes. Het was een mooi moment, heel ontroerend en verbindend.
Toen begon de massa trager te lopen. We schoven aan, nog steeds lachend en "yes" scanderend. Plots liep de persoon voor mij door en... stond ik voor het vuur. Het was mijn beurt. Door de mensen rondom me had ik dat moment niet zien aankomen. Ik had niet beseft dat ik er zo dichtbij was.
Daar stond ik dan, voor het vuur. Ik ademde diep in, deed mijn krachtbeweging - zoals we geleerd hadden - en liep er over.
En voor ik het wist was het gedaan. Alsof het niets voorstelde.
Op een bepaalde manier was dat ook zo. Niet omdat het vuur niets voorstelde, maar omdat we door die voorbereidingen mentaal zo krachtig waren, dat het geen uitdaging meer leek.
Dat is meteen het belangrijkste wat ik leerde tijdens de vier dagen Unleash The Power Within: "state is everything". De emotionele staat van waaruit je iets doet (of niet doet) bepaalt alles. Het bepaalt de stappen die je zet, hoe je ze zet en dus waar je uitkomt in je leven.
Stel bijvoorbeeld dat je een moeilijk gesprek aangaat vanuit kwaadheid of vanuit verbinding. Dat zal een heel ander gesprek worden. Of wanneer je een presentatie geeft aan een groep leidinggevenden: als je die zenuwachtig of zelfzeker geeft, zal het een heel ander resultaat zijn.
Dat spreekt voor zich, maar door die ervaring besefte ik hoe fel we ons laten meeslepen door onze staat. We denken "ik ben zenuwachtig" of "ik ben kwaad" alsof dat iets is dat we niet kunnen veranderen. Of zoals ik soms heb wanneer ik me onzeker voel over iets of ergens aan twijfel. Dan lijkt het alsof die onzekerheid of twijfel vaststaande feiten zijn, waar ik mee moet leren omgaan. Maar dat is niet zo. We kunnen ze veranderen. In een vingerknip. Niet door onszelf te forceren, maar simpelweg door ons bewust te worden van onze staat en die te veranderen. We leerden een aantal manieren waarop dat kan. Ik deel er graag twee:
1) Je lichaam bepaalt je staat: door je lichaam te bewegen verandert je mentale en emotionele staat. Rol maar eens je schouders naar voor, maak je borststreek kleiner en voel wat er gebeurt in jou. Rol ze nu naar achter, met je borstbeen vooruit. Merk je een verschil in hoe je je voelt?
Daarom dansten en sprongen we heel vaak tijdens die vier dagen, om terug in de 'peak state' - die hele krachtige mentale en emotionele staat - te komen. Daarom ook deed ik die krachtbeweging toen ik voor het vuur stond. Het zorgde meteen voor die peak state, waarin ik voelde dat ik alles aan kon. Ook moeiteloos over die kolen wandelen.
2) Angst of kwaadheid blijven niet staan naast dankbaarheid: als je kwaad, verdrietig, gefrustreerd,... bent, probeer dan iets te voelen waar je dankbaar voor bent. En dan bedoel ik niet er simpelweg aan denken, maar het echt te voelen. Probeer het weer helemaal te doorvoelen, alsof je terug in die situatie bent, en die dankbaarheid dan nog groter te maken. En nog groter, alsof je ze uitvergroot. Merk je dat je 'negatieve' emotie verdwijnt? Dankbaarheid is zo krachtig dat er geen negatieve emoties naast blijven staan.
Dit zijn enkele van de zaken die ik leerde van Tony Robbins en tijdens de firewalk. Beide waren een onvergetelijke ervaring, die er ook voor zorgen dat ik anders naar mezelf kijk en anders in het leven sta.
Volgend jaar ga ik weer. Ga je mee? Van 4 tot 7 september 2025, opnieuw in Keulen. See you there? ;-)
Reactie plaatsen
Reacties
…vuur. Het was mijn buurt. Door…
= beurt