Over loslaten en onszelf de toestemming geven om vloeibaar te zijn.
De feestdagen zijn een uitnodiging om stil te staan. Om terug te kijken op wat was, en zacht vooruit te voelen naar wat komt. Het is een moment om naar binnen te keren.
Letterlijk, met de donkere dagen en het knisperend haardvuur. Maar ook figuurlijk. Een warme chocomelk in de hand, starend naar de kerstlichtjes, en zachtjes overdenkend…
Niet vanuit die haastige energie van goede voornemens. “Dit jaar ga ik het helemaal anders doen!” Nee, gedragsverandering ontstaat niet simpelweg omdat er een nieuw jaartal op de kalender staat. Verandering zit in de zachtheid van de winter. In vertragen, verzachten, en jezelf toestemming geven om gewoon even te zijn.
Misschien voel jij diezelfde uitnodiging, om stil te staan bij vragen als:
- Waar ben je dankbaar voor dit afgelopen jaar?
- Wat is een waardevol inzicht dat je hebt geleerd?
- Wat wil je meenemen naar het nieuwe jaar?
- En misschien het belangrijkste: wat vraagt om losgelaten te worden?
Loslaten als viering
Loslaten is iets wat nu sterk bij mij leeft. Tijdens de laatste SISTERHOOD-cirkel stond ‘het leven vieren’ centraal, en keer op keer kwam het onderwerp loslaten terug. Want ook dát is vieren: afscheid nemen van wat je niet meer dient, zodat er ruimte kan ontstaan voor iets nieuws.
Loslaten klinkt groots en krachtig. En men stelt het soms zo simpel voor: “laat het gewoon los.” Maar laten we eerlijk zijn: loslaten is soms verdomd moeilijk. Of het nu gaat om:
- een oude vriendschap die je ontgroeid bent,
- een job die wel zekerheid biedt, maar geen voldoening,
- een belofte die je ooit deed maar die niet meer klopt,
- of overtuigingen die je over jezelf hebt.
Loslaten vraagt moed...
Vanmorgen las ik in een nieuwsbrief van vzw Positivologie iets dat precies die moed aanraakte:
“Alles is vloeibaar, alles stroomt. Ik wil ook vloeibaar zijn – en vormlozer, juist om van vorm te kunnen veranderen.”
Dat is loslaten voor mij. Vloeibaar durven zijn. Het vraagt dat je het oude meegeeft aan de stroom en bewust ruimte maakt voor wat wél klopt.
Jezelf de toestemming geven om vloeibaar te zijn
Vloeibaar zijn betekent niet dat je vormloos bent. Het betekent dat je een diepe stevigheid in jezelf hebt, waardoor je minder afhankelijk bent van externe zekerheden. Als je houvast vindt in jezelf, maakt het niet uit hoe de wereld om je heen verandert. Je blijft trouw aan wie je bent, altijd en overal.
Dit jaar ligt er onder mijn kerstboom geen lijstje met doelen. Maar wel:
De toestemming om vloeibaar te zijn.
Wat mij de kracht geeft om vloeibaar te zijn, is het Authenticiteitskompas. Dit kompas, met zijn vier pijlers – zelfinzicht, diepe verbindingen, vertrouwen in het grotere geheel en authentieke zelfexpressie – helpt me steeds opnieuw bij mezelf te komen. Het biedt me de moed om los te laten en te vertrouwen dat wat klopt, vanzelf zijn plek zal vinden.
En jij?
Hoe ziet vloeibaar zijn eruit voor jou? Wat wil jij loslaten?
Dan hoop ik dat ik je ook iets mag wensen voor het komende jaar. Ik wens je veel vloeibaar-zijn, en de kracht en moed om los te laten wat niet langer klopt.
Een heel fijn eindejaar en een mooi begin van 2025.
Liefs,
Anja
Reactie plaatsen
Reacties